Lögregluheimsókn á Barnabóli

Það var löggumaður og löggukona sem komu, sagði einn. Já, þau komu á löggubílnum, sagði annar. Og löggukonan sagði börnunum söguna af honum bangsa sem tók af sér beltið meðan bíllinn var á ferð og flaug á sætið og meiddi sig þegar kisan hljóp yfir veginn. Já, af því hann þurfti að bremsa svo fast svo hann keyrði ekki á hana. Ég nota alltaf hjálm þegar ég hjóla, en hann pabbi minn gerir það ekki,heyrðist út í horni. Já og ég hjóla alltaf á gangstéttinni. Ég get hjólað með engin hjálpardekk. Löggan gaf okkur svona endurskinsmerki, já en það var frá bankanum. Ég á svona merki heima á úlpunni minni. Maður getur notað tvö. Það má fara út á peysunni til að skoða löggubílinn. Ein stelpan var á inniskónum, en það er svo hlýtt, bergmálar einn. Ég fékk að ýta á takkann, það kom hávaði. Einhver var hræddur við hávaðann, ein hélt fyrir eyrun. Maður hringir bara í 112 þegar slysið kemur. Og umræðurnar héldu áfram ...